هم‌سایۀ جهنمی

منطقه غرب آسیا

حاج سجاد

رضا قاسمی‌پور - «در 10 تا 15 سال آینده وارد جنگ با ایران خواهیم شد» ، «ایران انتخاب کرده که اولین دشمن منطقه باشد» ، « جنگ را به داخل ایران منتقل میکنیم» این صحبت ها نه سخنرانی جرج بوش پسر بر روی عرشه ناو هواپیمابر «آبراهام لینکلن» و نه اظهارات اخیر ضد ایرانی نتانیاهوست، بلکه قسمتی از نطق های مختلفی است که تقریبا هر روز توسط جوانی 33 ساله ایراد می شود..
در مقاله پیشین به مسئله شکاف میان خاندان سعودی با اسلامگراهای سلفی عربستان و نوعی تعادل سنتی شکل گرفته بین این دو پرداختیم. اشاره شد که خاندان سعودی همواره در تلاش برای کنترل و محدود کردن جریانات سلفی این کشور بوده ولی به دلایلی که بدان اشاره شد در روابط میان آن ها تعادل شکل گرفته بود.گویا تسویه حساب خاندان سعودی با اسلامگرایان نیاز به جسارت بیشتری داشت که از عهده حکمرانان فرتوت و اغلب بیمار سعودی خارج بود. اما به ناگاه داستان به کلی تغییر کرد، در صدر اخبار عربستان جوانی دیده می‌شود که گویا جسارت بیشتری از اسلاف خود دارد، به طیف لیبرال در مقابل سلفی ها میدان می دهد، قرار داد ساخت سینما در عربستان با کمپانی های خارجی می بندد و سند 2030 را در عربستان اجرا می کند. اما او یک ویژگی ثابت نیز داشته و به شدت ایران ستیز است و آشکارا سخن از مقابله با ایران می گوید...

دُوَل الخلیج العربیه

منطقه غرب آسیا

رضا قاسمی‌پور

5 ژوئن 2017 قطع روابط دیپلماتیمک 4 کشور عربی (عربستان، بحرین، امارت‌و مصر) به محوریت عربستان سعودی با قطر اعلام شده و تمامی راه‌های زمینی، هوایی و دریایی کشور‌های فوق با قطر نیز مسدودمی‌‌شود واین امیرنشین کوچک عملا در محاصره‌ای بی‌سابقه قرار می‌گیرد.

در تحلیل اولیه آن‌چه به نظر می‌‌رسد تقابل سلفیّت و تفکر اخوانی است . قطردر سال‌های اخیر باپشتیبانی‌های مالی فراوان خود از جمعیت اخوان المسلمین و هم‌چنین با جذب علمای اهل سنتی چون قرضاوی سعی کرده خود را ماًوای این جریان که دست بر قضا با‌روی کار آمدن سیسی از محل اصلی خود مصر نیز رانده شده‌اند نشان دهد. روابط گسترده با ترکیه و حمایت از گروه‌هایی همچون حماس و حمایت از آن‌چه بهار عربی خوانده می‌‌شود نیز خود شاهدی بر این مدعاست. عربستان نیز در سوی دیگر ام‌القری جریان سلفیّت شناخته شده و پرچم‌دار آن نیز خوانده می‌‌شود . سلفیّت عربستانی گویا رابطه خوبی با تفکر اخوانی ندارد، زیرا اخوان از انقلاب‌های منطقه حمایت می‌‌کند و قائل به دموکراسی و آزادی بیان است. از سوی دیگر مسئله سوریه که تا چندی پیش نقطه مشترک دو کشور بوده، اکنون  به بن‌بست رسیده است؛ پس اختلافات دیرینه سر باز می‌‌کند و شد آن چه شد.

آیا این تمام داستان است؟