خودروسازی
محمد علی خادم سهی
♦️ بی‌مقدمه!
برای اهمیت خودروسازی:
با 2790 میلیارد دلار گردش مالی (حدود 10 برابر ارزش گوگل!)، یکی از بزرگترین صنعت های جهان محسوب میشود.
حدود 3.5 درصد از تولید ناخالص جهان، توسط این صنعت صورت می‌گیرد.
اشتغال نزدیک به 50 میلیون نفره ی آن نیز، برای دولت‌ها، بسیار مورد توجه است.
خودروسازی، همراه باخود، صنایع مختلفی از ذوب آهن گرفته تا لاستیک‌سازی و تولید تراشه و حتی هوش مصنوعی را به کار می‌گیرد.
بگذریم!
خودروسازی در ایران هم مهم است!
نزدیک به 20 میلیارد دلار گردش مالی دارد، حدود ۱۲۰ هزار نفر فقط در شرکت‌های خودروساز مشغول به کار هستند و شاید از همه مهم تر، ۸۰ میلیون نفر از مردم ایران که از بازاری خرید میکنند که به طور نیمه انحصاری در اختیار خودروسازان داخلی است.
آنچه برآمده از شواهد و نظر کارشناسان و حتی عامه ی مردم است، نارضایتی از خودروسازی داخل می‌باشد.عدم تناسب امکانات با قیمت (خصوصا ایمنی)، خدمات پس از فروش، درجا زدن در تکنولوژی و بسیاری مشکل دیگر.
مسائل فوق به همراه تعرفه ی بالا برای واردات خودرو که به همراه انحصاری بودن واردات، موجب بالا رفتن قیمت کالاهای خارجی در این بازار گشته است، بر احساس نارضایتی مردم از خودروهای داخلی افزوده است.
در این متن تلاش میکنیم تا با فاصله گرفتن از شاخ و برگ مشکلاتِ این تولید داخل، به بررسی ای ریشه ی مشکلات بپردازیم.
